English see below

De overheid wil graag dat jij een studie kiest die bij je past en dat je die studie afmaakt. Daarom mogen onderwijsinstellingen in het eerste jaar een studieadvies geven. Dit advies kan een bindend karakter hebben: het bindend studieadvies (BSA).

Op de UvA geldt voor de meeste studies dat je in het eerste jaar een bepaald aantal punten moet halen om door te mogen naar het tweede jaar. Vaak ligt dit aantal punten rond de 45. Haal je niet genoeg punten, dan moet je stoppen met de opleiding. Komt dit door persoonlijke omstandigheden? Dan is het mogelijk om dispensatie aan te vragen!

De Centrale Studentenraad vraagt zich af wat jij van het BSA vindt. Is dit een goede stok achter de deur om studenten aan het studeren te krijgen? Of is het een schoolse maatregel? En ga je er eigenlijk wel harder van studeren? Heb je nog wel genoeg tijd voor je bijbaan, bestuursfunctie of vrijwilligerswerk?

Laat het ons weten!

_________

The Dutch government  want you to choose a study that fits you and, more importantly, wants you to finish that study. Therefore universities are allowed to advise you in the first year of your studies. This advice can be binding. Hence the term Bindend Studieadvies (binding advice for the continuation of study).

For most studies at the University of Amsterdam you have to obtain a certain amount of credits to continue on to the second year. Often, the amount of credits you have to obtain is somewhere around 45 ECTS. If you don’t meet his requirement, then you have to quit your studies. If you don’t meet the 45 ECTS due to personal circumstances, then it is possible to ask for dispensation.

The CSR is interested in your opinion about Bindend Studieadvies (BSA). Is this measure a positive way to make students study? Or is it something that would be more in place on a high school? An more importantly; does it even work? Are students studying harder now that this measure is in place? Do you even have enough time for a job, being a member of a board or for doing volunteer work?

Ik vind dat er best enige eisen aan studenten gesteld mag worden en 45 EC is goed te doen zonder veel dingen op te geven. Natuurlijk moet er wel rekening gehouden worden met bijzondere omstandigheden of bijvoorbeeld een extra mogelijkheid gegeven worden om te herkansen in het geval van ziekte. Het BSA helemaal afschaffen lijkt me echter geen goed idee, want het kan net wel dat extra duwtje geven aan studenten met wat minder intrinsieke motivatie. Je wordt ook erg geholpen om dit gewoon te halen in je eerste jaar doordat allerlei werkcolleges verplicht zijn en je ook door een tutor begeleid wordt. Bovendien zou het BSA helemaal geen problemen moeten opleveren voor het vinden van bestuursleden, aangezien het BSA alleen (nog maar) voor eerstejaarsstudenten is en in je eerste jaar ga je toch nog geen bestuur doen. Als je eenmaal je BSA gehaald hebt, ben je vrij om te doen en laten wat je wil.

Ik heb de BSA als demotiverende factor in actie gezien bij het samenstellen van een nieuw bestuur voor mijn studentenvereniging. Jonge studenten die ontzettend gemotiveerd waren om een leerzaam, verbredend jaar in te gaan konden simpelweg niet vanwege de BSA.

ik ben dit jaar begonnen met studeren en de studie past goed bij mij. Daarnaast haal ik goede cijfers, maar dreig ik toch te moeten stoppen volgend jaar. Een paar maanden terug heb ik namelijk een vak niet gehaald (6 studiepunten), omdat ik verkeerd was ingelicht over het belang van een voorbereidende oefening. Andere docenten lieten hun studenten het vak wel afmaken, maar ik had pech. Ik stond een 8,5 voor dit vak. Deze week had ik een deadline maar kreeg ik twee dagen van te voren te maken met een voedselvergiftiging. Ik heb iedereen gemaild die ik kon mailen maar hoorde niks terug. Heb de toets in een paar uur met een emmer naast me moeten maken. Dit vak is voor 12 studiepunten. Zo hoor ik vaker dat er niet altijd begrip wordt getoond voor menselijke foutjes, symptomen van het gewenningsproces of simpelweg pech hebben met bijvoorbeeld je gezondheid. Dit kan leiden tot het mislopen van studiepunten. Het BSA is hier echter blind voor en heeft als gevolg dat geschikte studenten die hun plek hebben gevonden volgend jaar weer opzoek mogen gaan.

Als je gaat studeren, ga je iets doen waarmee je een bijdrage aan de samenleving levert. Omgekeerd levert de samenleving ook een bijdrage aan jou en aan jouw toekomstperspectieven door je de mogelijkheid te geven onderwijs te volgen dat jou op geen stukken na kost wat het werkelijk kost (belastingen financieren ondanks het collegegeld nog steeds een groot deel van het onderwijs). Hoe lager het collegegeld, hoe groter dus in feite het geschenk dat je van de samenleving krijgt en hoe groter dus ook je verantwoordelijkheid ten aanzien van hoe je daarmee omgaat. De 45 punten van de BSA zijn zeker te doen; daar hoeft niet álles voor aan de kant, maar het betekent inderdaad wel dat je je moet inzetten. Daar lijkt me niet zo veel mis mee; ook dat is een aspect van volwassen worden: inzet, commitment en verantwoordelijkheid tonen. Niet iedereen hóeft naar de universiteit; kies je daar wél voor, dan hoort daar een verantwoordelijkheid bij. In de jaren na het eerste jaar is er zeker nog ruimte om niet alles in één keer te halen en wat meer ‘deeltijd’ te studeren naast andere (maatschappelijk en persoonlijk relevante) andere taken en activiteiten. Ik denk dat het in het protest tegen het BSA wel een beetje minder kan met het idee ‘ik maak het allemaal zelf wel uit en niemand hoeft mij iets voor te schrijven’. Intrinsieke motivatie is zeker belangrijk; als die er is, lijkt me dat BSA weinig hordes op te werpen voor een boeiende en succesvolle studententijd.

Na zes jaar vwo is het niet vreemd als een nieuwe student flink moet wennen aan de nieuwe verantwoordelijkheden die horen bij studeren in een grote stad, eventueel in een nieuwe woning. Als achttienjarige sta je voor zoveel uitdagingen dat je wellicht niet het best presteert in je eerste jaar. Dit mag alleen niet betekenen dat je van de studie wordt gegooid waar je passie voor hebt en je moet besluiten om voor je tweede keuze te gaan. Laat studenten zelf beslissen of ze op de juiste plek bij de juiste studie zijn. Er zijn genoeg andere prikkels die anders zorgen voor overstap.

Ik vind het BSA een demotiverende overheidsmaatregel. Ten eerste zijn er sinds het afschaffen van de studiefinanciering en de jaarlijkse verhoging van het collegegeld al genoeg externe prikkels om je studie tijdig af te ronden. Je studietijd is een (zeldzame) tijd waarin je bezig kan zijn met persoonlijke ontwikkeling op verschillende vlakken. Het aantal studiepunten die je haalt in die tijd zegt niet alles over motivatie maar het blokkeert wel de tijd om je naast je studie verbredend te ontwikkelen. Daarbij moet er ook nog gewerkt worden om de studie te kunnen bekostigen, iets wat moeizaam gaat met een BSA van 45 studiepunten. Het wordt tijd dat de overheid in gaat zien dat ze geen betere werknemers creëren door studenten in 3 jaar door een studie heen te persen en zo snel mogelijk op de werkvloer hebben staan. Een breed ontwikkelde, intrinsiek gemotiveerde werknemer is veel meer waard.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.